Omdenken gewenst m.b.t. reusachtige velden vol zonnepanelen

Er is woningnood en we willen meer zonne-energie oogsten 1+1 = 3 als we de velden die we nu volbouwen met die panelen hadden aangewend om veel kleine huizen te bouwen met daken vol zonnepanelen. Dat had voorkomen dat we tegen afschuwelijke wonden in het landbouwgebied aankijken en verlichting betekend voor de woningmarkt.

Het kan heel anders…zonder corona pas

We gaan zien of economische redenen de ingevoerde coronapas doen verdwijnen. Na een eenmalige test deze ochtend is mij duidelijk dat de inspanning om de code te krijgen (meer dan 5 kwartier kwijt om alles rond te krijgen inclusief de reistijd) mij tot het besluit heeft gebracht de cultuur- en restaurant sector te doen mijden. En waar er 1 niet gaat zullen er in veel gevallen 2 niet gaan want je gaat meestal graag met een vriend(in) op stap.

Afgezien daarvan is het natuurlijk bijzonder om te zien dat een land als Noorwegen vandaag besloten heeft om alle maatregelen te laten vallen. Ze hebben naar de statistieken gekeken en concluderen dat corona niet ernstiger is dan een influenza virus. De bijzondere status is daar dus verdwenen terwijl we in Nederland het covid virus nog een A-status geven hetgeen vergelijkbaar is met ebola.

Het blijft bijzonder dat we het afgelopen jaar getuige zijn geweest van een beleid dat voornamelijk gericht was op het vergroten van het aantal gevaccineerden. In andere landen woeden discussies over de toepassing van ivermectine (een groot aantal onderzoeken lijkt aan te tonen dat dit een positieve werking heeft op het verloop van covid, lees hier o.a. ) , is in Ierland het advies gegeven om meer vitamine D tot je te nemen omdat dat de weerstand verhoogt (link) , en hadden we uiteraard beleid mogen verwachten om het aantal IC bedden te verhogen en in samenhang daarmee meer opleidingsplaatsen te creëren. Het had bovendien een hoop gescheeld als de Overheid in plaats van het vergroten van tegenstellingen en angst had ingezet op een evenwichtige voorlichting. Helaas is gekozen voor een beleid waarin ook nu nog geschermd wordt met een vermoeden (geen model dat dit kan onderbouwen) dat van de 1,8 miljoen mensen er nog heel veel in het ziekenhuis zullen komen. Dat is apert onjuist en men had er beter aan gedaan al die mensen een antistoffen test aan te bieden. Dan hadden we nu geweten hoeveel van die mensen daadwerkelijk gevaar lopen. Een artikel van de John Hopkins Universiteit schat dat 85% van de mensen natuurlijke immuniteit heeft opgebouwd (link)

De niet gevaccineerden kunnen antistoffen hebben maar mogen dat niet aantonen?

Er zijn steeds meer studies die aantonen dat mensen die ongevaccineerd zijn maar wel covid-19 hebben doorgemaakt veel antistoffen hebben en beter bestand zijn tegen de delta-variant en langer antistoffen in hun lichaam hebben.(link)

Het gekke is dat wanneer ik aantoonbaar antistoffen in mijn lichaam heb (zo’n test is mogelijk) de Overheid dit niet accepteert als een groen vinkje. (link)

Diezelfde Overheid reduceert ongevaccineerden (waarvan waarschijnlijk een groot deel asymptomatische covid had) tot een tweederangs burger. Wie praat over het recht om burgerrechten in te perken maar geen mogelijkheden biedt het aantoonbare aan te tonen ontneemt die burgers onterecht hun vrijheden.

De ethische richtlijnen en waarden in de zorg staan onder druk en de Overheid blijft muisstil.

Ethiek in medische zorg is een complex vraagstuk. Welke morele principes zouden moeten gelden in de zorg ligt niet vast en een toenemende druk vanuit supra nationale instituties (de WHO) verleidt politici om door te dringen in het bolwerk van de zorg. Waar tot voor kort de zorg vooral een zaak tussen arts of zorginstelling en het individu was is er nu een leger aan politici en niet geschoolde mensen die zich inhoudelijk bemoeien met wat goed voor u en mij zou zijn.

Om een verkenning te beginnen verwijs ik nu naar een oproep van een Nieuw-Zeelandse arts , dr. Alison Goodwin, stelt het volgende geleerd te hebben tijdens haar opleiding tot arts (link);
1- Je mag de gezondheid van een patiënt nooit schaden
2- De patient heeft heeft het recht op ‘informed consent” . Dat wil zeggen dat
eenieder de voor- en tegens van een behandeling te weten moet krijgen en
zelf tot een oordeel (wel of geen acceptatie van de behandeling) komt.
3- Eenieder heeft het recht een medische behandeling te weigeren

In het kader van de covid-injecties wordt er getornd aan punt 2 en afgeleid daarvan op punt 1. Het is namelijk zo dat de injecties onder een nood-verordening zijn goedgekeurd en het totale onderzoek pas eind 2023 is afgerond.

Dr.Erwin Kompanje (Universitair hoofddocent klinische ethiek, onderzoeker, klinisch ethicus voor de Intensive Care van het Erasmus MC en filosoof ) stelt dat er een aantal waarden centraal staan in de zorg waar nog nooit aan getornd is maar die nu opeens ter discussie lijken te staan. (link). Die waarden zijn volgens hem;
a- solidariteit
b- rechtvaardigheid
c- mede-menselijkheid
d- non-discriminatie

Kompanje schrikt er van dat er zorgmedewerkers zijn die t.a.v. Covid-patienten de neiging zouden hebben die niet te willen behandelen. Zoals ik zelf ook al in eerdere bijdragen op mijn blog aangaf zou dit de deur kunnen openen naar het niet behandelen van mensen met een ongezonde levensstijl. En dan is het hek van de dam.

In een artikel van Thomas R. McCormick et al. (link) wordt er nog een vierde afweging toegevoegd aan de richtlijnen t.w.; Behandelingen moeten voor iedereen toegankelijk zijn en op een ‘eerlijke’ manier ‘verdeeld’ worden, denk dan b.v. aan transplantaties van organen.

De harde realiteit van vandaag is dat de punten 1 t/m 3 allemaal ter discussie staan sinds covid bestreden wordt. Ook staat punt d ter discussie. En als we kijken naar de eerlijke verdeling ontvouwt zich een wereld waarin de westers landen al over en derde shot nadenken hoewel het merendeel van de mensen nog geen toegang heeft tot het eerste shot. En op dat punt moeten we goed nadenken over dat supra-nationale instituut als de WHO. Wel een medische oekaze uitvaarden maar qua implementatie wereldwijd geen vuist kunnen maken.

Hoe staat het er voor m.b.t. ‘informed consent”? Dan zijn er wat mij betreft een heel aantal vragen
I Heeft onze overheid een afgewogen beeld naar voren gebracht m.b.t. de injecties?
II Zijn wij er op gewezen dat we een experimentele interventie ondergaan?
II Zijn we gewezen op de onzekerheid m.b.t. de lange termijn effecten van de i njecties?
IV Is er alles aan gedaan om een publiek debat te houden waarin verscheidene
vises voor het voetlicht zijn gehouden?
V Is er een ‘feitelijk’ debat gevoerd of worden emoties misbruikt?

Zoals ik er naar kijk is aan geen van voorgaande punten voldaan. Het demissionaire kabinet heeft zich nog nooit uitgesproken tegen de eenzijdige belichting in de media en daarmee een grondprincipe van onafhankelijke journalistiek (op de NPO dan) ter discussie gesteld. Waar er over macht- en tegenmacht gesproken wordt zijn dat vooral praatjes vor de vaak dus.

Punt V is een interessant punt. Als de Overheid science based beleid zegt te voeren maar er mensen in betrekt die twee petten op hebben, te weten aan het bed staan en beleid moeten vorm geven, kun je de emotie nooit scheiden van wat goed is voor het gehele plaatje.

Covid en overgewicht

Mensen met overgewicht hebben een zeer veel grotere kans op een sterke negatieve respons als ze geïnfecteerd worden met het covid-19 virus. Dat was langere tijd bekend maar toen ik me er in ging verdiepen begon ik tot geheel andere gedachten te komen over de pandemie en de proportionaliteit van de in gang gezette maatregelen.

Laten we eens beginnen met de cijfers. In Nederland heeft globaal 50% te maken met overgewicht. In totaal, zo zijn de schattingen, zijn er 100.000 mensen met morbide overgewicht. Wereldwijd schat men dat er 300 miljoen mensen met morbide overgewicht leven. Voor de goede orde, deze mensen hebben een BMI index van boven de 40. Dat betekent dat hun gewicht gedeeld door het kwadraat van hun lengte (in meters) boven de 40 uitkomt. De oorzaken van dit overgewicht zijn talrijk. Naast genetische aanleg heeft het ook en vooral ook met levensstijl te maken. We hebben het over eetgedrag (hoeveelheid en soort voeding) , de hoeveelheid beweging en emotionele stress. Het is bekend dat mensen met minder geld vaak niet de kans hebben het ‘beste’ voedsel te kopen. Vorig jaar zag een docu over bepaalde plaatsen in de V.S. waar lokaal geen supermarkt was en de fastfood optie goedkoop en bereikbaar was. Het spreekt voor zich dat hier disproportioneel veel gezondheidsproblemen waren.

Als we zien dat deze onderliggende problematiek de uitwerking van de covid-pandemie zo sterk kleurt is het voor de hand liggend het voor een groot deel een overgewicht-pandemie te noemen. Dat zou meer recht doen aan wat er gebeurt nu en het zou ook de ogen openen voor een heel ander beleid.

Ik breng het nogal cru, maar is het zo dat nu een groot deel van de gezonde mensen gevaccineerd moet worden omdat de wereld de laatste 30 jaar overgewicht heeft gecreëerd? Zo kijk ik er persoonlijk wel naar. Maar dat betekent niet dat ik het deze mensen kwalijk neem of nu met een beschuldigende vinger wijs. Het gaat me er om dat we blijkbaar onder ogen moeten zien dat overgewicht een probleem is dat extreem hoog op de agenda moet komen te staan.

Ik vraag me af hoe het komt dat we de ‘vrije markt’ toestaan om ons voedsel te voorzien van ongekende hoeveelheden suikers en vet. Waarom mogen producenten ‘vrijwillig’ kiezen om dit al dan niet te verminderen maar moeten we collectief wel de extreme gevolgen daarvan dragen? In termen van preventie, voorkomen is beter dan genezen, maakt deze pandemie ons duidelijk dat er veel minder een beroep op de gezondheidszorg was gedaan in deze covid tijd als een groot deel van de mensen die nu aan overgewicht lijden toegang hadden gehad tot goede voeding, geld hadden gehad om sporten te beoefenen, en betaalbare huisvesting hadden gehad zodat er meer geld over was geweest voor voeding en sport.

The great reset en het WEF…op verkenning

Toen ik diverse mensen hoorde praten over de ‘great reset” dacht ik dat een of andere vage term was over veranderingen die op komst zouden zijn “na” de covid-19 periode. Zelf geloof ik niet in een ‘na’ de covid omdat er hoe dan ook nieuwe virussen met een RNA code zullen opduiken die ons als mensheid zullen uitdagen. Ieder virus, zo zie ik dat, toont ons een groot aantal aspecten van ons leven. En we kunnen en zullen zien wat we willen zien. Maar ze zijn hoe dan ook een respons van hele eco-systeem ons collectieve handelen. En hoe langer we de vragen negeren die de virussen oproepen, des te destructiever zullen ze wellicht worden.

Verder onderzoek naar die ‘great reset” bracht me bij het boek van Klaus Schwab, de oprichter en voorzitter van het WEF, het World Economic Forum. Hoewel ik mijn leven lang op gezette tijden hoorde over dit forum besteedde ik er nooit aandacht aan. De tijd is echter gekomen om dat wel te doen. De reden dat ik dat wil doen is dat me een aantal zaken opvallen aan dat WEF die ik graag wil delen met anderen.

Het lijkt op zichzelf onschuldig zo’n jaarlijkse bijeenkomst van CEO’s, Wereldleiders, journalisten en genodigden. Totaal komen er jaarlijks ongeveer 2500 mensen naar dit forum. Het forum is 1971 opgericht door de zakenman en hoogleraar Klaus Schwab. En de gelijknamige Stichting bestaat uit 400 betaalde krachten. In 2019 was de historicus Rutger Bregman als panellid uitgenodigd op het forum. Hij brak in op de code en trok fel van leer tegen het praten over armoede terwijl zijns inziens het woord belastingen , en daar gaat het volgens hem om, niet geagendeerd was.

Toch roept het bestaan van het WEF nu pas een grote hoeveel vragen bij mij op. En dat komt omdat het boek van Klaus Schwab naast mijn PC te wachten ligt. Het gaat over het feit dat Schwab over een vierde industriële revolutie spreekt met als ondertitel ‘ a guide to building a better world’. Het klinkt bijna ontroerend om dat te lezen. Maar hoe komt het dat ik als burger hier niets van weet ? En wat is volgens die Schwab dan een duurzaam betere wereld. De eerste inzichten die ik kreeg via internet riepen niet zo’n warm gevoel op als de ondertitel doet vermoeden. Dat is uiterst persoonlijk, dat weet ik , maar als er in Davos een groep mensen met veel economische en politieke macht allerlei plannen uitbroedt dan zet dat wat in gang. En is datgene wat in gang gezet wordt iets dat jij en ik prettig vinden of zouden we daar ook graag ons zegje in willen doen? Is het toeval dat veel wereldleiders, die veelal in Davos zijn geweest, allemaal dezelfde kreet ‘ build back better” gebruiken? Krijg alleen ik het onderbuik gevoel dat er buiten het merendeel van de mensen in deze wereld een groep mensen is die zelfstandig op weg is naar een ‘betere wereld’ die ook voor mij een betere wereld is? En als ik dat niet zo vind, is het dan mogelijk dat ik op enigerlei wijze ook een zegje kan doen?

Kortom, ik ga op onderzoek uit en mij over het WEF uitspreken de komende tijd.

Polariseren door categorisen; de dood in de pot van een noodzakelijk debat en dienend aan verborgen belangen.

We leven in een ruige tijd. Als je voor zwarte Piet bent word je een racist genoemd, ben je kritisch over vaccins dan heet je een anti-vaxxer en stel je vragen over de ernst van covid-19 of getroffen maatregelen in het sociaal-economisch domein dan ben je een ontkenner of een complot-denker. Ik ervaar deze trend als een gure wind. Het berooft ons van het publiek debat, zweept onwetenden op tot haatdragend taal en creëert daarmee een sfeer waarin je lef moet hebben om tegengeluiden te laten horen. Immers, de kans dat jou spreekwoordelijk de kop wordt afgehakt is groot.

Het covid-19 debat is vanaf het begin gedomineerd door een WHO besluit om Covid-19 tot een pandemie te bestempelen. Een pandemie is een schrikbeeld en daarmee een krachtige motor om grote groepen mensen achter ieder mogelijk beleid te scharen. Maar het gekke is dat covid-19 onder te tot september 2020 geldende definities geen pandemie genoemd zou worden. Maar al veel eerder, op 16 november 2010 stond er in Medisch Contact een artikel van hoogleraar farmaceutische biotechnologie Huub Schellekens en de arts Dick Bijl. Hieronder staat een exacte kopie van twee paragrafen uit dat artikel;

Tot april 2009 kon er alleen sprake zijn van een pandemie als er sprake was van een aanzienlijk aantal sterfgevallen. ‘Met het schrappen van dit ernstcriterium is de definitie van pandemie duidelijk verruimd’, aldus Schellekens en Bijl. ‘De classificatie van de Nieuwe Influenza A als pandemie, en daarmee het geven van het startschot voor de productie van vaccins was niet mogelijk geweest zonder de bovengenoemde herdefiniëring.’

Bijl en Schellekens vinden dat de WHO niet helder is over mogelijke conflicterende belangen van hun adviseurs. Zo is het eerste pandemieplan in 1999 opgesteld door onder meer de European Scientific Working Group on Influenza (ESWI), een groep die wordt gefinancierd door farmaceutische bedrijven. ‘Hoewel de WHO aangeeft de belangenverstrengeling van de ESWI-deelnemers te kennen, werden hun namen niet in hun pandemieplannen genoemd. Van het in 2004 gepubliceerde pandemieplan heeft de WHO na de publicatie nagelaten de belangenverstrengelingen van de deelnemers bekend te maken.’ Bijl en Schellekens citeren: ‘De WHO betreurt deze fout.’

Hun artikel was een reactie op de overhaaste drang om te vaccineren i.v.m. de Mexicaanse griep. Maar veel belangrijker is wat onder dit verhaal verborgen ligt. De richtlijnen zijn opgesteld in samenwerking met mensen uit de farmaceutische industrie. Een beter overzicht van de definitie van een pandemie is te vinden in dit leesbare verhaal op National Geographic. (link) Zoals u dan begrijpt is de ernst van de ingrepen afhankelijk van de ruimte in de definitie. En we moeten ons collectief de vraag stellen of we de huidige definitie wel aanvaardbaar of ‘logisch’ vinden.

Evenzeer moet u zich niet laten beïnvloeden door de pro-vaccinatie campagnes maar u goed laten informeren door anderen. Er bestaat een heel andere , holistische stroming , die heel kritisch staat tegenover vaccinaties. Een inzichtelijk document kunt u vinden (link). En nu zult u zeggen; “dat artikel komt van de Vereniging Kritisch Prikken. Precies, daar komt het vandaan ! En dat is een bewuste keuze. Om een debat te krijgen moeten we naar iedereen met enige kennis en ervaring luisteren in plaats van ze weg te zetten als anti-vaxxers. Lees het goed gedocumenteerde PDF en ervaar wat het het met u doet.

Terugkomend op de termen anti-vaxxer en complot-denker moet je je er altijd bewust van zijn dat er pressie groepen bestaan die het debat willen beïnvloeden. En door zware termen te gebruiken worden mensen die maar enige vorm van kritiek durven te uiten gemarginaliseerd c.q. doodgezwegen of uitgesloten. Dat is de opmaat naar een totalitair regime.

Filantropie door de miljardairs; een kanttekening

Toen ik jong was vond ik het ongelooflijk dat er multimiljonairs bestonden. De inflatie en acceleratie van diverse technische ontwikkelingen hebben een nieuwe klasse van rijken gecreëerd. Vandaag las ik in een mooi overzicht of en hoeveel deze puissant rijke mensen uitgeven aan doelen in de V.S.. (link)

Het klinkt natuurljk prachtig als deze mensen geld uitgeven aan onderwerpen zoals onderwijs, beschermingen van de rechten van mensen, ontwikkeling van vaccins, bestrijding van de armoede, mensenrechten, journalistiek en discriminatie.

Persoonlijk kijk ik er toch een tikkie anders tegenaan. De fundamentele vraag die al lang besproken wordt is hoe ‘terecht” of logisch het is dat mensen zulke fortuinen kunnen vergaren. De scheefgroei van de vermogens is fenomenaal. In 2017 schrijft Oxfam Novib al dat de 8 rijkste mensen op deze wereld net zo veel vermogen hebben als de 50% armste mensen. (link). Als je weet dat de middenklasse in veel rijke landen steeds armer wordt en er een selectieve bovenklasse aan het ontstaan is kun je gerust beweren dat deze bovenklasse excessief profiteert van de natuurlijke hulpbronnen (materie en arbeid).
Voor mij dringt zich de vraag op waarom deze klasse van mensen niet in staat is om de zaken zo te bekijken dat ieder van hun werknemers of mensen die indirect betrokken zijn bij het produceren van hun producten meer verdienen. Dat is in wezen simpel te beantwoorden. Wie veel heeft valt in de valkuil om nog meer te willen hebben.

Bovendien moeten we ons afvragen hoe onconditioneel de giften zijn die deze rijke mensen dan wel doen. Iedere denktank en iedere NGO of onderzoeksinstituut dat geld ontvang is in theorie vatbaar voor de wensen/nukken van de rijken die hun dat geld geven. Wiens brood men eet, wiens woord men spreekt hoeft niet per se van toepassing te zijn. Maar de ogen sluiten voor de mogelijke beïnvloeding is volgens mij naïef.

En hoe paradoxaal is het om te lezen over de bezorgers van Amazon, die slechts met moeite een redelijk inkomen kunnen verwerken, een CEO een rijkdom zien vergaren die zijn weerga niet kent en je aan de andere kant iets zou willen doen aan armoedebestrijding. Welke visie over democratie heeft iemand die uit filantropische overwegingen een NGO opricht die daar over schrijft en zo de overtuigingen over wat een democratie is actief gaat beïnvloeden?

Het feit dat je zo rijk geworden bent zegt dat je je weg hebt gevonden in de ‘vrije’ markt . Dat succes zegt niets over de denkbeelden die je diep van binnen koestert. Een voorbeeld uit de recente geschiedenis is het feit dat Cambridge Analytica gebruik maakte van gegevens die Facebook verzamelde. Die gegevens zijn actief ingezet bij beïnvloeding van kiezers. Als je vervolgens leest dat de CEO van Facebook geld uitgeeft om kiezers “veilig te kunnen laten kiezen” dan vind ik dat persoonlijk ongeloofwaardig. Het is ook bijzonder te zien dat de Bill en Melinda Gates foundation de een na grootste donor van het WHO is. Hulde, zou je zeggen. Maar feitelijk kopen zij zo invloed. U wordt nooit uitgenodigd daar, zij wel.

Het is spijtig te moeten constateren dat we dit proces van extreme verrijking tot op heden niet hebben kunnen veranderen. Het lijkt er op dat we steeds meer geconfronteerd zullen worden met een selecte groep mensen die ongekende rijkdom kent en daarmee essentiële ontwikkelingen kunnen beïnvloeden. Daardoor zal het democratisch proces op fundamenteel beïnvloed kunnen worden.

Klaus Schwab – the fourth industrial revolution – part 1

In een eerdere bijdrage gaf ik aan dat het WEF lang onder de radar was gebleven bij mij. (link) En als eerste verkenning ben ik maar begonnen met het lezen van ” shaping the future of the fourth industrial revolution’. Omdat de roots van het WEF bij Schwab liggen lijkt het me een goed begin zijn denkbeelden als eerste te gaan verkennen. Wellicht dat ik gaandeweg ook mijn focus leg op het WEF in groter verband. Want zoals eerder gezegd , het betreft een organisatie met meer dan 400 medewerkers vanuit meer dan 50 culturen. Dat zegt wel iets over de reikwijdte en ambities van het WEF.

Ik ben pas op pagina 50 van het 240 zijden tellende boek. Maar het is goed al een eerste reactie van mijzelf op papier te zetten. Het woord dat al snel bij mij naar boven kwam is dat ik een utopisch boek aan het lezen ben. Schwab deelt een hele hoop waarnemingen omtrent de digitale en technische ontwikkelingen en probeert aan te geven waar het naar toe gaat met die technologie. En hij maakt al in de introductie duidelijk waar het wat hem betreft om gaat. Letterlijk staat er : ‘ …Or we can use the Fourth Industrial Revolution to lift humanity into a new collective and moral consciousness based on a shared sense of destiny. It is incumbent to us all to make sure that the latter happens’.

Op pagina 8 vind ik de volgende paragraaf. ” The overarching opportunity of the Fourth Industrial Revolution is therefore to look beyond technologiss as either simple tools or invevitable forces, finding ways the greatest number of people the ability to positvely impact their families, organizations, and communities by influencing and guiding the systems that surrond us and shape our lives.

Laten we eens stilstaan bij deze vet gedrukte woorden. Schwab neemt aan dat we als mensheid een richting kunnen vinden waarin zo veel mogelijk mensen de voordelen kunnen genieten die een positieve draai aan ons familieleven, de groepen waarin we werken en leven kunnen geven. Als jong kind geloofde ik ook in dat soort sprookjes maar het leven leert je dat de constante in onze aanwezigheid hier is dat we een ongekende diversiteit kennen. Om die diversiteit zodanig te kunnen verbinden dat we tot een gezamenlijke richting komen noem ik utopisch. Tenzij Schwab mij kan overtuigen dat die vierde revolutie ons de mogelijkheden aanreikt dat wel te bereiken. Maar fundamenteler vraag ik me af of de diversiteit en dus de locale verschillen niet veel belangrijker zijn. Schwab maakt zijn keuze duidelijk, de toekomst actief scheppen maar wel met 1 alles overstijgend en verbindend doel’.

Schwab geeft de indruk dat wij als mensheid de ontwikkelingen nog actief vorm kunnen geven. Hij gelooft in een eerlijke verdeling van de voordelen en stelt dat de technologie ten dienste kan en zal staan van ons allemaal. In de samenvatting van pagina 3 stelt hij;

” Two misleading views are commonly held about technologies, neither of which is helpful in guiding organisational strategie or governacne in the fourth industrial revolution; They are;
1 Technologies are out of control and determine the future for us
2 Technologies are are mere tools and value neutral“

Het is een geijkte benadering om twee extremen te definieren en dan op zoek te gaan naar de middenweg. En dat gaat Schwab proberen in de rest van het boek. Maar mijn persoonlijke visie is dat Schwab voorbij gaat aan het gevoel dat bij individuele mensen leeft. De technologische ontwikkelingen overweldigen ons . Ze dringen door in ons leven zonder dat we kunnen overzien wat ze met ons doen. Dat komt omdat er altijd een voorhoede is die graag nieuwe ontwikkelingen omarmt. Maar zij doen dat wellicht uit nieuwsgierigheid of omdat het hen past. De zo broodnodige reflectie op de gevaren c.q. consequenties voor ons persoonlijk leven en of gemeenschappen zijn nooit goed in kaart gebracht en openbaren zich pas achteraf. Een concreet voorbeeld is Facebook. Hoe leuk lijkt het om dagelijks in contact te staan met onze vrienden? Maar wie was zich er van bewust dat dit medium gebruikt zou worden om ons gedrag in kaart te brengen. Wij zijn zelf tot product geworden door deze ontwikkeling zoals Rainer Mausfeld betoogt. In theorie zou Schwab gelijk kunnen hebben dat de technologie ons niet in een ongewisse toekomst drukt. Maar dan baseert hij zich op de zo vals gebleken karikatuur van de homo economicus.

Kortom. In deel 1 van mijn evaluatie ervaar ik het boek als utopisch en ontbreekt een heldere uiteenzetting wat het collectieve doel van ons als mensheid dan wel zou moeten zijn. Bovendien gaat hij uit een van een rationeel denkende mens en dat is een vals beeld.

En wat zegt de wetenschapper die aan de wieg van de mRNA vaccins stond over de massa-vacinatie? Hij is er zeer ongerust over…

Lees en luister hier. Ik kan er niets nuttigs aan toevoegen. (link)