Klaus Schwab The Fourth Industrial Revolution – part II (pagina 50 t/m 65)

Aan de ene kant worden de zware problemen benoemd (ongelijke verdeling, uitputting van de natuur) maar anderzijds is een positieve insteek dat de nieuwe technologieën ons kunnen verder helpen. Er wordt mij als lezer voorgehouden dat er een kans op vooruitgang bestaat als we de ontwikkelingen van de vierde revolutie in goede banen kunnen leiden. Ik vind de voorbeelden persoonlijk niet zo aansprekend. Schwab spreekt over drones die medicijnen kunnen distribueren, block-chain technologie die mensen b.v. kan garanderen dat hun eigendom goed geadministreerd is , zelfrijdende auto’s die congestie in steden zou kunnen tegengaan, genetische aanpassingen zodat we ouder kunnen worden, gentech voedsel en virtual reality als hulpmiddel bij educatie. De reden dat ik deze voorbeelden niet sterk vindt is dat in alle genoemde gevallen ook zeer sterke nadelen zijn te bedenken. En hoewel Schwab blijkbaar denkt dat we de toekomst bewust kunnen sturen (hij heeft het over ‘shaping the future’) zal in al deze gevallen blijken dat de vermeende progressie ook weer een ongelooflijk aantal nieuwe en onvermoede vragen oproepen.

Concreet heeft Schwab het in dit deel van het boek over alle stakeholders. Van CEO’s, technologen, politiek leiders en burgerorganisaties zou de input moeten komen over de te kiezen richting. Wat een open deur zeg ! De zwakte in het betoog is dat Schwab op geen enkele wijze aangeeft hoe dat zou moeten plaats vinden. … Bovendien voorziet hij ook zelf problemen. Want hij constateert dat de verschillen tussen continenten zo groot zijn, de westerse landen en delen van Azië liggen ver voor, dat er wel een aantal obstakels aanwezig zijn. Hij benoemt de volgende obstakels;
1-
De ongelijke verdeling van onderwijs en toegang tot de digitale snelweg bergt het risico in zich dat de voordelen van de 4e revolutie geconcentreerd raken op plekken waar deze al buitengewoon goed ontwikkeld zijn.
2-
Op veel plekken zijn de voordelen van de automatisering een de mobiele netwerken wel aanwezig maar heeft dat niet geleid tot nieuwe c.q. Innovatieve banen/industrie.
3-
De 4e revolutie zal veel ongeschoold werk overbodig maken door robotisering en b.v. 3D printing.

Het eerder geuite optimisme in het boek over de kansen van de nieuwe revolutie botst nu met de harde realiteit. De verschillen tussen landen c.q. continenten zullen de eerder geprofeteerde eerlijke verdeling in de weg staan. En het lijkt me terecht dat Schwab mij nu gaat vertellen hoe hij die ongelijkheid te lijf gaat. Op dat punt blijft het boek hangen in bijzonder zwakke voorbeelden zoals het verspreiden van goedkope computers of andere liefdadigheid. Maar dat was toch niet de bedoeling? Het gaat toch niet om liefdadigheid maar om een bewuste keuze waarin alle stakeholders hun zegje doen? Mijn scepcis slaat hier om in het volle besef dat Schwab de schijn wil wekken dat alle stakeholders mee gaan doen maar hij weet dat de ongelijkheid heel heldere keuzes vraagt. Maar die keuzes gaat hij uit de weg door te blijven roepen dat de nieuwe technologie ons kansen biedt. En in het vervolg van het boek gaat hij blijkbaar uitweiden over die ontwikkelingen.

Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat Schwab met een sausje van rechtvaardigheidsdenken en inclusief denken begonnen is maar hij in werkelijkheid ons mededeelt waar het wat hem betreft naar toe gaat.

De schaamteloze ontginning van de menselijke geest via de sociale media is een proces van ontmenselijking

Ik schrijf op dit blog. Dat is interessante informatie voor data-mining. Mijn denkbeelden zijn geld waard. Waar ik de platforms zoals facebook & twitter links laat liggen zal men trachten grip te krijgen op mijn gedachten. Want als men weet hoe ik in het leven sta dan ben ik gericht te beïnvloeden. Hoewel veel mensen google en facebook ‘social media’ noemen is dat apert fout. Beide platforms analyseren ons gedrag, onze sociale verbanden en onze denkbeelden om daarmee geld te genereren via gerichte advertenties. Het betreft hier advertentie- en profileringsbedrijven. Vooral dat laatste is de basis waarop de gerichte marketing plaats vindt.

Het zou mij niet verbazen dat de profielen die nu bestaan een beter beeld van ons hebben dan wij van ons zelf. Vooral de onbewuste verlangens en drijfveren zijn met veel gegevens in kaart te brengen. En daarmee krijgen abstracte bedrijven een middel om ons te beïnvloeden zonder dat we dat door hebben. Een goed voorbeeld is het persoonlijk sturen van informatie die bij je zoekopdrachten bovenaan komen te staan. Een tweede voorbeeld is het wegfilteren van onwelgevallige informatie volgens algoritmes die u en mij onbekend zijn. Ten leste moeten we ook denken aan informatie die bij derden terecht komen en zonder dat we er ons bewust van zijn sturend zullen zijn in de interactie met ons.

Feitelijk is het gebied van data-mining een fundamentele stap om ook ons als mens te ontleden. Tot in ieder detail kan er gekeken worden naar ons gedrag, onze ziekten, onze verlangens, onze pijn en verdriet en politieke en seksuele voorkeuren. In de virtuele wereld komen we geen mensen tegen (hoewel we dat wel denken door de misleidende term social media) maar praten we tegen systemen die zich steeds sterker aanpassen op wie wij volgens hun analyses zijn. Die weg betekent dat ons mens-zijn fundamenteel gestuurd gaat worden. En omdat de systemen meer van ons weten dan wijzelf ontstaat er een nieuwe realiteit waarin de virtuele wereld vooral ons stuurt.

Een verzet daartegen is erg moeilijk. Concreet ervaar ik dat bij het zoeken naar kritische geluiden omtrent het covid-19 virus en de respectieve vaccins. Probeer het zelf maar. Kritische geluiden vinden is moeilijk en is vooral te vinden op sites die buiten de regie van youtube, google, facebook en linkedin vallen. Dat toont aan dat die systemen mij bewust willen sturen.

En hoewel er over trollen gesproken wordt, groepen mensen die bewust de informatievoorziening sturen vallen daar ook de influencers onder. U bent toch niet zo naïef om te denken dat deze vrijwel allemaal onafhankelijk functioneren? Deze influencers promoten veelal producten en ideeën. Bovendien worden ze ook vaak door grote bedrijven uitgenodigd omdat hun volgers een makkelijke prooi zijn.

De plastiche chirurgie heeft door de veelheid aan beelden een hele generatie ideeen opgedrongen over het ideale uiterlijk. Daardoor is een grote groep mensen momenteel geschapen naar die voorbeelden en zien we klonen zonder emotie en gevoel in het publiek domein komen. Het uiterlijk scheppen naar een ideaal is ook een aspect van ontmenselijking. We mogen niet meer imperfect of afwijkend zijn.

We worden momenteel als mens onvolledig of selectief geïnformeerd. We worden gestuurd door abstracte systemen en passen ons uiterlijk aan. Kortom we bevinden ons op een glijdende schaal waarin het onafhankelijk denken geëlimineerd wordt. Slavernij aan systemen is het schrikbeeld dat niet denkbeeldig is.

Klaus Schwab – the fourth industrial revolution – part 1

In een eerdere bijdrage gaf ik aan dat het WEF lang onder de radar was gebleven bij mij. (link) En als eerste verkenning ben ik maar begonnen met het lezen van ” shaping the future of the fourth industrial revolution’. Omdat de roots van het WEF bij Schwab liggen lijkt het me een goed begin zijn denkbeelden als eerste te gaan verkennen. Wellicht dat ik gaandeweg ook mijn focus leg op het WEF in groter verband. Want zoals eerder gezegd , het betreft een organisatie met meer dan 400 medewerkers vanuit meer dan 50 culturen. Dat zegt wel iets over de reikwijdte en ambities van het WEF.

Ik ben pas op pagina 50 van het 240 zijden tellende boek. Maar het is goed al een eerste reactie van mijzelf op papier te zetten. Het woord dat al snel bij mij naar boven kwam is dat ik een utopisch boek aan het lezen ben. Schwab deelt een hele hoop waarnemingen omtrent de digitale en technische ontwikkelingen en probeert aan te geven waar het naar toe gaat met die technologie. En hij maakt al in de introductie duidelijk waar het wat hem betreft om gaat. Letterlijk staat er : ‘ …Or we can use the Fourth Industrial Revolution to lift humanity into a new collective and moral consciousness based on a shared sense of destiny. It is incumbent to us all to make sure that the latter happens’.

Op pagina 8 vind ik de volgende paragraaf. ” The overarching opportunity of the Fourth Industrial Revolution is therefore to look beyond technologiss as either simple tools or invevitable forces, finding ways the greatest number of people the ability to positvely impact their families, organizations, and communities by influencing and guiding the systems that surrond us and shape our lives.

Laten we eens stilstaan bij deze vet gedrukte woorden. Schwab neemt aan dat we als mensheid een richting kunnen vinden waarin zo veel mogelijk mensen de voordelen kunnen genieten die een positieve draai aan ons familieleven, de groepen waarin we werken en leven kunnen geven. Als jong kind geloofde ik ook in dat soort sprookjes maar het leven leert je dat de constante in onze aanwezigheid hier is dat we een ongekende diversiteit kennen. Om die diversiteit zodanig te kunnen verbinden dat we tot een gezamenlijke richting komen noem ik utopisch. Tenzij Schwab mij kan overtuigen dat die vierde revolutie ons de mogelijkheden aanreikt dat wel te bereiken. Maar fundamenteler vraag ik me af of de diversiteit en dus de locale verschillen niet veel belangrijker zijn. Schwab maakt zijn keuze duidelijk, de toekomst actief scheppen maar wel met 1 alles overstijgend en verbindend doel’.

Schwab geeft de indruk dat wij als mensheid de ontwikkelingen nog actief vorm kunnen geven. Hij gelooft in een eerlijke verdeling van de voordelen en stelt dat de technologie ten dienste kan en zal staan van ons allemaal. In de samenvatting van pagina 3 stelt hij;

” Two misleading views are commonly held about technologies, neither of which is helpful in guiding organisational strategie or governacne in the fourth industrial revolution; They are;
1 Technologies are out of control and determine the future for us
2 Technologies are are mere tools and value neutral“

Het is een geijkte benadering om twee extremen te definieren en dan op zoek te gaan naar de middenweg. En dat gaat Schwab proberen in de rest van het boek. Maar mijn persoonlijke visie is dat Schwab voorbij gaat aan het gevoel dat bij individuele mensen leeft. De technologische ontwikkelingen overweldigen ons . Ze dringen door in ons leven zonder dat we kunnen overzien wat ze met ons doen. Dat komt omdat er altijd een voorhoede is die graag nieuwe ontwikkelingen omarmt. Maar zij doen dat wellicht uit nieuwsgierigheid of omdat het hen past. De zo broodnodige reflectie op de gevaren c.q. consequenties voor ons persoonlijk leven en of gemeenschappen zijn nooit goed in kaart gebracht en openbaren zich pas achteraf. Een concreet voorbeeld is Facebook. Hoe leuk lijkt het om dagelijks in contact te staan met onze vrienden? Maar wie was zich er van bewust dat dit medium gebruikt zou worden om ons gedrag in kaart te brengen. Wij zijn zelf tot product geworden door deze ontwikkeling zoals Rainer Mausfeld betoogt. In theorie zou Schwab gelijk kunnen hebben dat de technologie ons niet in een ongewisse toekomst drukt. Maar dan baseert hij zich op de zo vals gebleken karikatuur van de homo economicus.

Kortom. In deel 1 van mijn evaluatie ervaar ik het boek als utopisch en ontbreekt een heldere uiteenzetting wat het collectieve doel van ons als mensheid dan wel zou moeten zijn. Bovendien gaat hij uit een van een rationeel denkende mens en dat is een vals beeld.

Filantropie door de miljardairs; een kanttekening

Toen ik jong was vond ik het ongelooflijk dat er multimiljonairs bestonden. De inflatie en acceleratie van diverse technische ontwikkelingen hebben een nieuwe klasse van rijken gecreëerd. Vandaag las ik in een mooi overzicht of en hoeveel deze puissant rijke mensen uitgeven aan doelen in de V.S.. (link)

Het klinkt natuurljk prachtig als deze mensen geld uitgeven aan onderwerpen zoals onderwijs, beschermingen van de rechten van mensen, ontwikkeling van vaccins, bestrijding van de armoede, mensenrechten, journalistiek en discriminatie.

Persoonlijk kijk ik er toch een tikkie anders tegenaan. De fundamentele vraag die al lang besproken wordt is hoe ‘terecht” of logisch het is dat mensen zulke fortuinen kunnen vergaren. De scheefgroei van de vermogens is fenomenaal. In 2017 schrijft Oxfam Novib al dat de 8 rijkste mensen op deze wereld net zo veel vermogen hebben als de 50% armste mensen. (link). Als je weet dat de middenklasse in veel rijke landen steeds armer wordt en er een selectieve bovenklasse aan het ontstaan is kun je gerust beweren dat deze bovenklasse excessief profiteert van de natuurlijke hulpbronnen (materie en arbeid).
Voor mij dringt zich de vraag op waarom deze klasse van mensen niet in staat is om de zaken zo te bekijken dat ieder van hun werknemers of mensen die indirect betrokken zijn bij het produceren van hun producten meer verdienen. Dat is in wezen simpel te beantwoorden. Wie veel heeft valt in de valkuil om nog meer te willen hebben.

Bovendien moeten we ons afvragen hoe onconditioneel de giften zijn die deze rijke mensen dan wel doen. Iedere denktank en iedere NGO of onderzoeksinstituut dat geld ontvang is in theorie vatbaar voor de wensen/nukken van de rijken die hun dat geld geven. Wiens brood men eet, wiens woord men spreekt hoeft niet per se van toepassing te zijn. Maar de ogen sluiten voor de mogelijke beïnvloeding is volgens mij naïef.

En hoe paradoxaal is het om te lezen over de bezorgers van Amazon, die slechts met moeite een redelijk inkomen kunnen verwerken, een CEO een rijkdom zien vergaren die zijn weerga niet kent en je aan de andere kant iets zou willen doen aan armoedebestrijding. Welke visie over democratie heeft iemand die uit filantropische overwegingen een NGO opricht die daar over schrijft en zo de overtuigingen over wat een democratie is actief gaat beïnvloeden?

Het feit dat je zo rijk geworden bent zegt dat je je weg hebt gevonden in de ‘vrije’ markt . Dat succes zegt niets over de denkbeelden die je diep van binnen koestert. Een voorbeeld uit de recente geschiedenis is het feit dat Cambridge Analytica gebruik maakte van gegevens die Facebook verzamelde. Die gegevens zijn actief ingezet bij beïnvloeding van kiezers. Als je vervolgens leest dat de CEO van Facebook geld uitgeeft om kiezers “veilig te kunnen laten kiezen” dan vind ik dat persoonlijk ongeloofwaardig. Het is ook bijzonder te zien dat de Bill en Melinda Gates foundation de een na grootste donor van het WHO is. Hulde, zou je zeggen. Maar feitelijk kopen zij zo invloed. U wordt nooit uitgenodigd daar, zij wel.

Het is spijtig te moeten constateren dat we dit proces van extreme verrijking tot op heden niet hebben kunnen veranderen. Het lijkt er op dat we steeds meer geconfronteerd zullen worden met een selecte groep mensen die ongekende rijkdom kent en daarmee essentiële ontwikkelingen kunnen beïnvloeden. Daardoor zal het democratisch proces op fundamenteel beïnvloed kunnen worden.

Polariseren door categorisen; de dood in de pot van een noodzakelijk debat en dienend aan verborgen belangen.

We leven in een ruige tijd. Als je voor zwarte Piet bent word je een racist genoemd, ben je kritisch over vaccins dan heet je een anti-vaxxer en stel je vragen over de ernst van covid-19 of getroffen maatregelen in het sociaal-economisch domein dan ben je een ontkenner of een complot-denker. Ik ervaar deze trend als een gure wind. Het berooft ons van het publiek debat, zweept onwetenden op tot haatdragend taal en creëert daarmee een sfeer waarin je lef moet hebben om tegengeluiden te laten horen. Immers, de kans dat jou spreekwoordelijk de kop wordt afgehakt is groot.

Het covid-19 debat is vanaf het begin gedomineerd door een WHO besluit om Covid-19 tot een pandemie te bestempelen. Een pandemie is een schrikbeeld en daarmee een krachtige motor om grote groepen mensen achter ieder mogelijk beleid te scharen. Maar het gekke is dat covid-19 onder te tot september 2020 geldende definities geen pandemie genoemd zou worden. Maar al veel eerder, op 16 november 2010 stond er in Medisch Contact een artikel van hoogleraar farmaceutische biotechnologie Huub Schellekens en de arts Dick Bijl. Hieronder staat een exacte kopie van twee paragrafen uit dat artikel;

Tot april 2009 kon er alleen sprake zijn van een pandemie als er sprake was van een aanzienlijk aantal sterfgevallen. ‘Met het schrappen van dit ernstcriterium is de definitie van pandemie duidelijk verruimd’, aldus Schellekens en Bijl. ‘De classificatie van de Nieuwe Influenza A als pandemie, en daarmee het geven van het startschot voor de productie van vaccins was niet mogelijk geweest zonder de bovengenoemde herdefiniëring.’

Bijl en Schellekens vinden dat de WHO niet helder is over mogelijke conflicterende belangen van hun adviseurs. Zo is het eerste pandemieplan in 1999 opgesteld door onder meer de European Scientific Working Group on Influenza (ESWI), een groep die wordt gefinancierd door farmaceutische bedrijven. ‘Hoewel de WHO aangeeft de belangenverstrengeling van de ESWI-deelnemers te kennen, werden hun namen niet in hun pandemieplannen genoemd. Van het in 2004 gepubliceerde pandemieplan heeft de WHO na de publicatie nagelaten de belangenverstrengelingen van de deelnemers bekend te maken.’ Bijl en Schellekens citeren: ‘De WHO betreurt deze fout.’

Hun artikel was een reactie op de overhaaste drang om te vaccineren i.v.m. de Mexicaanse griep. Maar veel belangrijker is wat onder dit verhaal verborgen ligt. De richtlijnen zijn opgesteld in samenwerking met mensen uit de farmaceutische industrie. Een beter overzicht van de definitie van een pandemie is te vinden in dit leesbare verhaal op National Geographic. (link) Zoals u dan begrijpt is de ernst van de ingrepen afhankelijk van de ruimte in de definitie. En we moeten ons collectief de vraag stellen of we de huidige definitie wel aanvaardbaar of ‘logisch’ vinden.

Evenzeer moet u zich niet laten beïnvloeden door de pro-vaccinatie campagnes maar u goed laten informeren door anderen. Er bestaat een heel andere , holistische stroming , die heel kritisch staat tegenover vaccinaties. Een inzichtelijk document kunt u vinden (link). En nu zult u zeggen; “dat artikel komt van de Vereniging Kritisch Prikken. Precies, daar komt het vandaan ! En dat is een bewuste keuze. Om een debat te krijgen moeten we naar iedereen met enige kennis en ervaring luisteren in plaats van ze weg te zetten als anti-vaxxers. Lees het goed gedocumenteerde PDF en ervaar wat het het met u doet.

Terugkomend op de termen anti-vaxxer en complot-denker moet je je er altijd bewust van zijn dat er pressie groepen bestaan die het debat willen beïnvloeden. En door zware termen te gebruiken worden mensen die maar enige vorm van kritiek durven te uiten gemarginaliseerd c.q. doodgezwegen of uitgesloten. Dat is de opmaat naar een totalitair regime.

Covid en overgewicht

Mensen met overgewicht hebben een zeer veel grotere kans op een sterke negatieve respons als ze geïnfecteerd worden met het covid-19 virus. Dat was langere tijd bekend maar toen ik me er in ging verdiepen begon ik tot geheel andere gedachten te komen over de pandemie en de proportionaliteit van de in gang gezette maatregelen.

Laten we eens beginnen met de cijfers. In Nederland heeft globaal 50% te maken met overgewicht. In totaal, zo zijn de schattingen, zijn er 100.000 mensen met morbide overgewicht. Wereldwijd schat men dat er 300 miljoen mensen met morbide overgewicht leven. Voor de goede orde, deze mensen hebben een BMI index van boven de 40. Dat betekent dat hun gewicht gedeeld door het kwadraat van hun lengte (in meters) boven de 40 uitkomt. De oorzaken van dit overgewicht zijn talrijk. Naast genetische aanleg heeft het ook en vooral ook met levensstijl te maken. We hebben het over eetgedrag (hoeveelheid en soort voeding) , de hoeveelheid beweging en emotionele stress. Het is bekend dat mensen met minder geld vaak niet de kans hebben het ‘beste’ voedsel te kopen. Vorig jaar zag een docu over bepaalde plaatsen in de V.S. waar lokaal geen supermarkt was en de fastfood optie goedkoop en bereikbaar was. Het spreekt voor zich dat hier disproportioneel veel gezondheidsproblemen waren.

Als we zien dat deze onderliggende problematiek de uitwerking van de covid-pandemie zo sterk kleurt is het voor de hand liggend het voor een groot deel een overgewicht-pandemie te noemen. Dat zou meer recht doen aan wat er gebeurt nu en het zou ook de ogen openen voor een heel ander beleid.

Ik breng het nogal cru, maar is het zo dat nu een groot deel van de gezonde mensen gevaccineerd moet worden omdat de wereld de laatste 30 jaar overgewicht heeft gecreëerd? Zo kijk ik er persoonlijk wel naar. Maar dat betekent niet dat ik het deze mensen kwalijk neem of nu met een beschuldigende vinger wijs. Het gaat me er om dat we blijkbaar onder ogen moeten zien dat overgewicht een probleem is dat extreem hoog op de agenda moet komen te staan.

Ik vraag me af hoe het komt dat we de ‘vrije markt’ toestaan om ons voedsel te voorzien van ongekende hoeveelheden suikers en vet. Waarom mogen producenten ‘vrijwillig’ kiezen om dit al dan niet te verminderen maar moeten we collectief wel de extreme gevolgen daarvan dragen? In termen van preventie, voorkomen is beter dan genezen, maakt deze pandemie ons duidelijk dat er veel minder een beroep op de gezondheidszorg was gedaan in deze covid tijd als een groot deel van de mensen die nu aan overgewicht lijden toegang hadden gehad tot goede voeding, geld hadden gehad om sporten te beoefenen, en betaalbare huisvesting hadden gehad zodat er meer geld over was geweest voor voeding en sport.

The great reset en het WEF…op verkenning

Toen ik diverse mensen hoorde praten over de ‘great reset” dacht ik dat een of andere vage term was over veranderingen die op komst zouden zijn “na” de covid-19 periode. Zelf geloof ik niet in een ‘na’ de covid omdat er hoe dan ook nieuwe virussen met een RNA code zullen opduiken die ons als mensheid zullen uitdagen. Ieder virus, zo zie ik dat, toont ons een groot aantal aspecten van ons leven. En we kunnen en zullen zien wat we willen zien. Maar ze zijn hoe dan ook een respons van hele eco-systeem ons collectieve handelen. En hoe langer we de vragen negeren die de virussen oproepen, des te destructiever zullen ze wellicht worden.

Verder onderzoek naar die ‘great reset” bracht me bij het boek van Klaus Schwab, de oprichter en voorzitter van het WEF, het World Economic Forum. Hoewel ik mijn leven lang op gezette tijden hoorde over dit forum besteedde ik er nooit aandacht aan. De tijd is echter gekomen om dat wel te doen. De reden dat ik dat wil doen is dat me een aantal zaken opvallen aan dat WEF die ik graag wil delen met anderen.

Het lijkt op zichzelf onschuldig zo’n jaarlijkse bijeenkomst van CEO’s, Wereldleiders, journalisten en genodigden. Totaal komen er jaarlijks ongeveer 2500 mensen naar dit forum. Het forum is 1971 opgericht door de zakenman en hoogleraar Klaus Schwab. En de gelijknamige Stichting bestaat uit 400 betaalde krachten. In 2019 was de historicus Rutger Bregman als panellid uitgenodigd op het forum. Hij brak in op de code en trok fel van leer tegen het praten over armoede terwijl zijns inziens het woord belastingen , en daar gaat het volgens hem om, niet geagendeerd was.

Toch roept het bestaan van het WEF nu pas een grote hoeveel vragen bij mij op. En dat komt omdat het boek van Klaus Schwab naast mijn PC te wachten ligt. Het gaat over het feit dat Schwab over een vierde industriële revolutie spreekt met als ondertitel ‘ a guide to building a better world’. Het klinkt bijna ontroerend om dat te lezen. Maar hoe komt het dat ik als burger hier niets van weet ? En wat is volgens die Schwab dan een duurzaam betere wereld. De eerste inzichten die ik kreeg via internet riepen niet zo’n warm gevoel op als de ondertitel doet vermoeden. Dat is uiterst persoonlijk, dat weet ik , maar als er in Davos een groep mensen met veel economische en politieke macht allerlei plannen uitbroedt dan zet dat wat in gang. En is datgene wat in gang gezet wordt iets dat jij en ik prettig vinden of zouden we daar ook graag ons zegje in willen doen? Is het toeval dat veel wereldleiders, die veelal in Davos zijn geweest, allemaal dezelfde kreet ‘ build back better” gebruiken? Krijg alleen ik het onderbuik gevoel dat er buiten het merendeel van de mensen in deze wereld een groep mensen is die zelfstandig op weg is naar een ‘betere wereld’ die ook voor mij een betere wereld is? En als ik dat niet zo vind, is het dan mogelijk dat ik op enigerlei wijze ook een zegje kan doen?

Kortom, ik ga op onderzoek uit en mij over het WEF uitspreken de komende tijd.

Trump, de wereld kantelt

Al bij zijn verkiezing was ik er van overtuigd. We kregen een politiek leider die in alles het zakelijke succes vertegenwoordigt dat het kapitalisme bevordert. Hij is een van ons. Maar op het politieke toneel wordt duidelijk dat wat zakelijk gezien handig is of resultaat oplevert (feiten verdraaien, liegen, manipuleren) in de publieke arena opeens abject lijkt. Maar het enig dat er veranderd is is het feit dat Trump nu in het volle daglicht staat. Welkom Donald op het toneel zou ik zeggen.

Wat we nu zien is een man die geen empathie kent, persoonlijke doelen voorop stelt, onafhankelijkheid schuwt en de pers beschuldigt van valse voorstelling van zaken.

De geschiedenis heeft geleerd dat deze mensen goud zijn voor mensen zonder scrupules. Als hun doel maar gesteund wordt is het ok. Al het andere zal hun worst zijn. We zien dus dat Trump de zetbaas geworden is van allerlei partijen die hun eigenbelang gediend zien. Ook evangelicals (de Volkskrant weidde er een artikel aan) zien in hem de door God gezonden man. Hij mag dan wel geen goede vent zijn (maar dat was Koning David ook niet volgens die evangelicals) maar hij dient hun doel ! Chapeau voor deze evangelicals die door handige omschrijving iets immoreels tot iets moreels verheffen.

Het vervelende is het volgende. Gekte trekt gekte aan. Trump (narcist?) trekt gelijksoortige mensen aan. En omdat ze op machtige posities vertoeven zal zich een drama gaan voltrekken. Bedenk dat de republikeinse partij hem nog immer steunt en hem dus zijn gang laat gaan. We komen langzamerhand in een situatie dat steeds meer mensen gaan geloven wat Trump zegt. De pers is partijdig, de Russen zijn goed en  moslims zijn onze vijanden.

Het is niet moeilijk te voorzien wat er gaat gebeuren. We krijgen hoe dan ook een andere werkelijkheid. Maar ook een werkelijkheid die de V.S gaat schaden. Een mooi voorbeeld is de importheffing op sojabonen. De Chinezen zoeken ten tijde van dit schrijven (aug. 2018) naar andere mogelijkheden. De Amerikaans boeren zullen hun markten gaan verliezen, geen twijfel aan. Dat zal op heel veel andere gebieden ook gaan gebeuren.